آرامام

ایثار

عشق آن نیست که دو نفره زیر باران ایستاد و خیس شد. عشق آن است که یکی برای دیگری چتر شود و آن دیگری هرگز نفهمد که چرا خیس نشد

سیدعلی چهارشنبه 24 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 11:01 ب.ظ
نظرات 3 + ارسال نظر
یک دانشجوی پزشکی پنج‌شنبه 25 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 02:49 ق.ظ

شاید هم اینکه بدونه برای چی خیس نشد قشنگ تر باشه

شاید. ولی ماها بلد نیستیم که نذاریم طرقمون ندونه .همیش کاری میکنیم که اونم بدونه چرا خیش نشد

الهه پنج‌شنبه 25 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 08:35 ق.ظ http://myeli.blogsky.com/

آخی
دلم کباب شد!

چرا؟؟؟؟؟؟؟

الهه پنج‌شنبه 25 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 03:42 ب.ظ http://myeli.blogsky.com/

واسه اینهمه ایثار دیگه!
وقتی این جمله آخرو خوندم یه جوریم شد
"عشق آن است که یکی برای دیگری چتر شود و آن دیگری هرگز نفهمد که چرا خیس نشد"
فکر می کنم این نوع عشقها مال از ما بهترونه!
تو دنیای ما عقل و روابط عقلی حرف اول رو می زنه نه محبت

منم منقلب شدم .درسته شاید خیلی سخت باشه ولی میشه عشق هم حرف اول رو بزنه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد