دعایم کن

 

تو که آهسته میخوانی قنوت گریه هایت را،میان ربنای سبز دستانت در هنگام نیایشها ،دعایم کن که محتاج جمله خوبانم

همین نزدیکی ها

 

خدادر خانه هست . این ما هستیم که برای قدم زدن بیرون رفته ایم 

کشیده ام

 

دیگر گذشته،از سروسامان من نپرس                     من بی تو دست از این سروسامان کشیده ام